Hier komt binnenkort een samenvatting van besprekingen en persberichten van Fin de Semaine en Fin d'Espoir.

Het Belang Van Limburg, 5 maart 1998: Striptekenaars Nix, Foob & Bart Schoofs
stranden vier weken in Belgie maar - Wat is hun excuus?
HASSELT - Morgen opent Kultuur- en Dienstencentrum Belgie de expo 'What's Your Excuse?' waarbij de jonge stripgoden Nix, Foob en Bart Schoofs gedurende een viertal weken hun werk zullen tentoonstellen. Maar er is meer dan de expositie. Met de opening - morgenavond omstreeks 20.00 uur plaatselijke tijd - zullen de heren ook een veelbelovende performance verzorgen die de titel 'Fin d'Espoir' meekreeg. Zelf omschrijven ze het als «een literair, visueel en auditief gebeuren dat aan het verhemelte plakt als een poedel aan de snelweg». Hieronder schrapen we alvast een vers stukje voor u af.
Even voorstellen?
NIX: «Mijn naam is Marnix Verduyn, 28 jaar. Mijn strips worden gepubliceerd in de financiële bijlage van De Standaard en in DeMix, het jongerenmagazine van De Morgen. Toen ik nog studeerde maakte ik de strip 'café-theorieën' voor het Leuvense studentenblad Veto.»
FOOB: «Moet ik echt mijn naam zeggen? Vooruit dan: Johan Wuyckens, 30 jaar. In feite is Fin de Semaine mijn debuut wat stripverhalen betreft. Daarvoor publiceerde ik af en toe eens een pagina voor het blaadje van een of andere jeugddienst. Ik heb ook een tijdje geprobeerd om een diskette te slijten waarop ik een website-strip had gemaakt, interactief opgevat (dit is niet helemaal correct. Het betrof een kortverhaal in tekstvorm - nota van Foob). De lezer kan dan zelf beslissen om het verhaal in te korten, of langer te maken.»
BART SCHOOFS: «Tja, ik heb dus geen pseudoniem. Telkens als ik erover nadenk, kom ik alleen maar op belachelijke namen. Laten we het daarom houden op de pseudoniemloze. Ik ben 28 jaar en mijn strips verschijnen in Zone 5300, een tweemaandelijks Nederlands tijdschrift over strips, cultuur en curiosa. In het Engels verschijnt mijn werk ook in Stripburger, een blad uit Slovenië.»

Wat is jouw bijdrage tot de performance?
Nix: «Ik zal met een mede-acteur een 'levende strip' uitbeelden. Op een scherm worden dia's geprojecteerd met tekstballonnen. Bedoeling is dat ik en mijn maat dus snel van positie veranderen om het verhaal gestalte te geven. Inclusief pianobegeleiding.»
Foob: «Ik ga voorlezen uit eigen werk, voornamelijk de saillante stukjes, op mijn eigen manier. Dat houdt voornamelijk meer lawaai in, u moet weten dat ik ook de zanger ben van de groep Starspawn. Vanzelfsprekend zal ik ook actief deelnemen aan de gemeenschappelijke choreografie. Met de veelbelovende titel Plaatsvervangende Schaamte weet u wellicht genoeg.»
Schoofs: «Euh, een soort spoken word met veel improvisatie. Dat heb ik vorige keer ook gedaan, al had ik toen nog in het laatste uur vlug iets bij mekaar gesprokkeld. Misschien wel iets uit mijn oeuvre van de bindteksten van Gunther Levi in de top 50 (sic), wie weet.»

Stel dat je bootreis enigszins wordt gewijzigd door een slinkse ijsberg, welke strip zou je dan meenemen op een onbewoond eiland?
Nix: (denkt even na) «Zeker een humoristische strip, want de rest vind ik niet echt de moeite. De Lava-strips van Kamagurka en co zijn dik OK. Als reserve misschien wat Amerikaanse comics met een gezonde dosis geweld.»
Foob: «Ok, je wil dus weten welke strip ik het beste vind. Euh, doe mij maar Karpax, de stalen man van de Rode Ridder. Waarom? Omdat da goe getekend is én omdat de vrouwen dikke borsten hebben.»
Schoofs: (denkt lang na) «Waarschijnlijk Eightball, een Amerikaanse comic van Daniel Clowes. Er zit van alles in, beetje sf maar vooral perfect qua verhaal én tekenwerk.»

Waarom ben je begonnen met striptekenen?
Nix: «Ik ben er puur toevallig ingerold. Ik was er al mee bezig toen ik nog op de schoolbanken van het middelbaar zat. Toen probeerde ik mijn verhalen zelf uit te geven, pure small press. Mijn studies hadden zelfs geen bal met tekenen te maken, totdat De Standaard op de proppen kwam en vroeg of ik iets in de stijl van café-theorieën bij hun financiële bijlage wilde verzorgen.»
Foob: «Striptekenen zat in mijn overlevingspakket dat ik heb meegekregen op Sint-Lucas. Maar ik ben erg lui en werk uitsluitend in opdracht, en dan wil er ook nog veel geld voor hebben. Stripwinkel het Besloten Land in Leuven heeft mij gevraagd om te tekenen.»
Schoofs: «Gewoon om dingen kwijt te kunnen. Ik schrijf ook verhalen, maar ik vind het stripmedium beter om jezelf uit te drukken. De combinatie beeld en tekst laat de lezer toe de boel wat te vergoelijken. Enkel tekst weegt vaak te zwaar.»

Wat vind je van je collega's?
Nix: «Grote appreciatie, man. We zitten op dezelfde golflengte qua denkwijze: ook die zelf-relativerende invalshoek en absurde humor.»
Foob: «Bart Schoofs heeft een hoge aaibaarheidsfactor, dames, en hij is nog steeds vrij. Nix heeft een harige navel, dat kan je zien aan de lengte van zijn neus.»
Schoofs: «Zij kunnen veel beter dansen dan ik (lacht)»
Christof RUTTEN